Wisła – najdłuższa i najważniejsza rzeka Polski. Jest źródłem wody i pokarmu, od tysięcy lat stanowi ważny szlak komunikacyjny i handlowy. Wszelakiej maści ludzie osiedlają się przy niej i zostają, rozwijając swoją kulturę. Inni znów wybierają znacznie mniej stabilne życie związane z rzeką, np. flisacy zajmujący się rzecznym spławem drewna i towarów. Mają różne pochodzenie, większość życia spędzają w drodze, na Wiśle. Wieczorami, w przystaniach, portach, umilają sobie życie muzykowaniem i tańcami. Wisła, przepływając przez różne regiony Polski, staje się zarazem odrębną krainą kulturową, rządząca się nieco innymi zasadami, a przede znacznie luźniejszym do nich stosunkiem. Mieszają się języki, style muzyczne, instrumenty z różnych stron. Góralska nuta z lubelską, sandomierska z niemiecką, kujawska z holenderską. Jest to proces twórczy, powstają nowe jakości muzyczne i nowe formy taneczne. Proces osiąga swoiste apogeum w XX-leciu międzywojennym, pod postacią hucznych, nadwiślanych potańcówek. Jeden z najpiękniejszych takich parkietów tanecznych XX-lecia międzywojennego znajdował się w Kazimierzu nad Wisłą.

MIEJSCE | Mięćmierz, nabrzeże Wisły
WSTĘP WOLNY

www.daorientacja.art.pl