Maniucha Bikont – głos; Ksawery Wójciński – kontrabas
Maniucha i Ksawery to duet, który w autorski sposób łączy jazzową improwizację z ginącymi pieśniami Polesia. W swoich kompozycjach przywołują pieśni wiosenne, żniwne, weselne, miłosne, dziadowskie, kolędy i kołysanki, łącząc je w opowieści odwzorowujące cykle przyrody i ludzkiego życia. Wspólnie snują opowieści przekraczając granice czasu i gatunków muzycznych, czerpiąc z wieloletnich podróży Maniuchy do śpiewaczek z ukraińskich wsi i wspólnej muzycznej wyobraźni. Niejednokrotnie sięgają także do archiwalnych nagrań z polskich wsi tego terenu. Na repertuar składają się pieśni z publikacji Oskara Kolberga, etnografa zasłużonego dla zachowania polskiej kultury w okresie zaborów. Podczas koncertów muzycy przywołują zasłyszane na wsi bajki i historie. Za tło wizualne koncertów odpowiadają członkowie Kolektywu Malarze.
„Duet głosu i kontrabasu to rzadkie połączenie. To odważny i śmiały ruch, żeby w tak małym składzie przygotować materiał koncertowy. Muzykom udało się to dzięki dojrzałości, zachowaniu minimalizmu oraz niebywałej precyzji wykonawczej. Mam na myśli nie tylko warstwę warsztatową, ale również odniesienia stylistyczne, kreowaną przez duet estetykę, głęboką znajomość źródeł, świadomość, do czego artyści się odnoszą, co z czym chcą połączyć. Ich gra jest pełna niuansów, uwrażliwia. Byłem oczarowany tak piękną, autentyczną i przekonującą propozycją tego duetu. Kontrabas tworzy tu autonomiczne środowisko, rozwinięcie emocjonalne muzyki duetu. Ksawery jest kontrabasistą jazzowym, ale ma rzetelne wykształcenie akademickie, wie co robi, ma też dostęp do wielu technik wykonawczych i świadomie z nich korzysta. Śpiew i instrument 'rozmawiają ze sobą'. Kontrabas jest integralną częścią dialogu, który tworzy się na żywo i wybrzmiewa w naszych uszach. Partie Ksawerego są bardzo intuicyjnie i silnie związane z melodią śpiewu Maniuchy. Powstaje niezwykła rzecz”. (Olo Walicki)
„Maniucha Bikont śpiewa i zbiera muzykę tradycyjną. Podróżuje po wsiach od Radomszczyzny przez Podlasie, Polesie aż po Moskwę, by poznawać muzykę i muzyków, i od nich czerpać wiedzę. Choć na usta cisną się słowa takie jak 'badaczka' czy 'etnomuzykolog', znając Maniuchę ładnych parę lat, jestem przekonany, że robi to przede wszystkim dla energii i radości jakie dają jej te spotkania i jaką może potem oddać widzom i słuchaczom ze sceny”. (Kajetan Prochyra)
„Maniucha Bikont jest wyjątkową śpiewaczką. Uczyła się u samego źródła sposobu intonowania, manier wykonawczych, ozdabiania. Śpiewa różne pieśni: poleskie, ale także mazowieckie i z południa. Stara się zawsze głęboko wejść w zespół znaczeniowy, w kontekst, a to wyjątkowe zjawisko”. (Maria Baliszewska)
MIEJSCE | Galeria Klimaty, Mięćmierz
WSTĘP WOLNY
MANIUCHA BIKONT – Muzyczka, antropolożka, doktorantka wydziału Artes Liberales UW, uczestniczka badań terenowych w Polsce, na Ukrainie, Białorusi i w Rosji. Członkini zespołów muzycznych i teatralnych zajmujących się muzyką tradycyjną, rytuałami, improwizacją i niekonwencjonalnymi technikami wokalnymi. Związana z Fundacją Muzyka Kresów, Stowarzyszeniem „Dom Tańca”, OPT „Gardzienice”, Chórem Kobiet. Od 2008 roku uczestniczka i współtwórczyni projektów Jagny Knittel realizowanych na ukraińskim i białoruskim Polesiu. Stypendystka Funduszu Wyszehradzkiego na katedrze etnomuzykologii w Akademii Muzycznej w Kijowie u Jewgena Jefremowa. Wokalistka zespołów: Dziczka, Z lasu, Niewte, Gęba. W kapeli Tęgie Chłopy śpiewa i gra na tubie. Współpracuje z Prusinowski Kompania i innymi grupami wykonującymi muzykę tradycyjną in crudo. Współpracuje z muzykami jazzowymi i awangardowymi, jak: Ksawery Wójciński, Assaf Talmudi, Shay Tsabari, Rafael Rogiński, Ilia Saytanov. Prowadzi muzyczne warsztaty i potańcówki w Polsce, na Litwie, Ukrainie i w Rosji. Współpracuje przy muzyce do filmów i spektakli. Kuratorka koncertów na festiwalu Wszystkie Mazurki Świata. Związana z Kieleckim Taborem Domu Tańca. Brała udział w nagraniach płyt: „Pieśni z Ukrainy” i „Kolędy z Podlasia” zespołu Dziczka, „Where my complete beloved is” zespołu Hera, „Adieu” Adama Struga, „Ławeczka” zespołu Warszawa Wschodnia, „Dansing” kapeli Tęgie Chłopy.
KSAWERY WÓJCIŃSKI – Kontrabasista i kompozytor. Wszechstronny muzyk o wielkiej wrażliwości na brzmienie. Nie boi się eksperymentów. Jego zainteresowania sięgają od muzyki dawnej aż po najbardziej wyrafinowaną improwizowaną muzykę współczesną. Współpracował z takimi muzykami jak: Charles Gayle, Uri Caine, Mikołaj Trzaska, Michael Zerang, Hamid Drake, Maniucha Bikont, Satoko Fuji, Nicolle Mitchell, Tim Sparks, Klaus Kugel, Ken Vandermark, Mats Gustafsson, Gaba Kulka, Robert Rasz, Wacław Zimpel, Paweł Postaremczak, Raphael Roginski, Robert Kusiołek, Krzysztof Dys, Szymon i Maurycy Wójcińscy. Współtworzy formacje: Wójciński/Szmańda Quartet, Charles Gayle Trio. Koncertuje w kraju i za granicą. Jest znany również ze swych wokalnych eksperymentów.
ZNAJDŹ NAS