Maja Kleszcz – wokal, wiolonczela; Wojtek Kleszcz – skrzypce, vihuela, bęben obręczowy, baraban; Bart Pałyga – fidel płocka, suka, lira korbowa, wspak; Maria Stanisławska – cymbały


MAJA KLESZCZ – Urodzona w 1985 roku, w rodzinie o tradycjach radiowych (jej tata Włodzimierz Kleszcz – zwany jest „ojcem polskiego world music i reggae”) od dziecka nasiąkała dźwiękami z najwyższej półki. Blues, jazz, reggae, starannie wyselekcjonowane, najlepsze tradycje muzyki „czarnej” stanowiły jej codzienność. I ten rodzaj filozofii śpiewu, charakterystyczny dla nieskrępowanych, szczerych wypowiedzi ukształtował jej wrażliwość wokalną. Burning Spear, Elvis Presley (w którym od dziecka jest zakochana po uszy), Bob Marley, Animals, Ella Fitzgerald, Bessie Smith, Blind Willie Johnson. Oprócz wymienionych artystów, jej świat to muzyka klasyczna i eksperymentalna spod znaku Grażyny Bacewicz, Henryka Mikołaja Góreckiego, Jordiego Savalla i Meredith Monk. To właśnie połączenie tych dwóch światów stanowi o unikalności jej wokalnych propozycji. Znamy ją głównie z interpretacji piosenek w ramach projektu Maja Kleszcz & incarNations, muzyki związanej z dawną czy tradycyjną oraz przedstawień teatralnych. W końcu jest laureatką wyróżnienia Przeglądu Piosenki Aktorskiej, brała udział w galach i koncertach, śpiewając razem ze sławami, jak Barbara Krafftówna, Stanisława Celińska, Iga Cembrzyńska czy Kinga Preis. Wcześniej poznaliśmy ją jako pierwszy głos Kapeli ze Wsi Warszawa (zaczynała w wieku 14 lat!), gdy na scenach świata zachwycała swoją wizją białego głosu. Ostatnimi laty możemy oglądać ją w teatralnych kreacjach, w których głos stanowi jej wielki atrybut. Ale jej wyobraźnia i potrzeby artystyczne są znacznie większe. To eksperymentatorka, która pracuje nad nową koncepcją prezentacji swojego głosu przy wykorzystaniu technik wokalnych oraz elementów teatru. Tak właśnie narodził się pomysł na koncert/spektakl „Eremita”, którego premiera odbyła się podczas 36. Przeglądu Piosenki Aktorskiej. To solowa opowieść o odosobnieniu i samotności w której nie pada ani jedno słowo, całość emocji zawiera się w głosie.